Updated May 2, 2024

Daryl Sun --------- Training Facilitator Philippines I play with software and videogames. Sometimes I write things. > _If I have seen further, it is by standing on the shoulders of giants._ > > ~ Isaac Newton, February 1675 About Me -------- * My profile picture across all my official online accounts is close to what I look like in real life. I commissioned it from Krougen; please check out her work! * I'm a training facilitator at a local organization. My tasks involve assisting employees to get training for their positions. * I identify as panromantic asexual, and I'm in a relationship with my boyfriend since 2018. * I'm the Middle Child™, born and raised in my home country. * In my spare time, I read articles, blog posts, and forum threads about whatever is my latest interest for the month. I also enjoy fanfiction. * When I have plenty of time, I like trying out software, services, and technologies just for fun. * Occasionally, I play videogames on PC. I'm particularly fond of cozy simulator games, puzzlers, and simple RPGs. * I have been a casual anime and cartoon watcher ever since I was a child. I prefer shounen anime, but lately, I've gotten into watching isekai anime. * My music tastes can be summarized as: Fall Out Boy, Panic! at the Disco, and The Script. Icebreaker Questions -------------------- * How's your blog coming along? * What media are you fixated on right now? * What music did you listen to on your commute? * What's the last videogame you played? * What are your plans for this upcoming weekend? -----BEGIN GEEK CODE BLOCK----- Version: 3.1 GS d- s:+ a- C++ UL P L+ !E W++ N? o? K? w O? !M !V PS++ PE Y+ PGP++ !t !5 !X R tv b+ DI !D G e++ h-- r++ x- ------END GEEK CODE BLOCK------ Sister Sites ------------ * /now * /status * /blog * /pics * /paste How to Contact Me ----------------- * hello@darylsun.page (best method) * FFFF 47F2 ADA8 73F7 * ssh-ed25519 AAAAC3NzaC1lZDI... * IRC: irc.social.lol/darylsun * Matrix: @darylsun:matrix.omg.lol * XMPP: darylsun@omg.lol * Discord: darylsun (friends only) Where to Find Me ---------------- * These are my online accounts that I check regularly * /proofs * keyoxide.org/hello@darylsun.page ### Social Media * Mastodon: social.lol/@darylsun * Pixelfed: pixey.org/darylsun * BookWyrm: bookrastinating.com/user/darylsun ### Forums * Lemmy: beehaw.org/u/darylsun * discourse.lol: darylsun * MelonLand Forum: DarylSun * 32-Bit Cafe Forum: DarylSun * Juice Bar: DarylSun * basement community: darylsun * IndieWebForum: DarylSun ### Games * Steam: unrealdarylsun * GOG: unrealdarylsun * itch.io: darylsun * Minecraft: DarylSun * tamaNOTchi World: DarylSun * Flowergame: DarylSun * Dragon Cave: DarylSun * Final Outpost: DarylSun * Magistream: DarylSun * Pixel Cat's End: DarylSun * Pixpet: DarylSun * Leetle Adoptables: DarylSun ### Miscellaneous * Archive of Our Own: DarylSun * sourcehut: darylsun Where to Maybe Find Me ---------------------- * These are my online accounts that exist, but check rarely ### Chat * IRC: irc.libera.chat/DarylSun * Matrix: @darylsun:matrix.org * XMPP: darylsun@conversations.im * Signal: darylsun.99 * Revolt: DarylSun#8176 ### Social Media * Nostr: nprofile1qqs8aem6akpyh2g0y4ww2q8vgh0dfc0pc72wjez589jtkzkge35s4ugagflmd (for testing) ### Forums * Space Bar: DarylSun (inactive) * Midnight Pub: darylsun (inactive) * Minetest Forum (inactive) * Minetest: DarylSun (inactive) * Stardew Valley Forum (inactive) * apioforum (inactive) ### Miscellaneous * GitHub: DarylSum (out of necessity) * GitLab: DarylSum (out of necessity) * Neocities: darylsun (inactive) * Nekoweb: darylsun (inactive) Where to Not Find Me -------------------- * Any accounts that use my name, user name, or profile picture on the websites below do not belong to me * Facebook * LinkedIn * X * Misskey * Firefish * Threads * Instagram * Pinterest * DeviantArt * Snapchat * Reddit * Kbin * Hacker News * Lobste(.)rs * Tumblr * Cohost * Medium * TinyLetter * Buttondown * Substack * YouTube * Vimeo * Nebula * Telegram * Line * Clubhouse * TikTok * Twitch * Codeberg * SpaceHey * Dreamwidth * Fanfiction(.)net * Wattpad * Fandom * Epic Games Last updated 2024-05-02. Inspired by Where to Find Me. Explore the omg.lol directory!

Updated May 2, 2024

What I'm working on ------------------- * Reformatting my old blog posts to look like gemlog posts * Backporting my old blog posts to my capsule on my new Gemini host What I’m reading ---------------- * Inclusive Design Patterns by Heydon Pickering What I’m watching ----------------- * Frieren: Beyond Journey's End What I’m listening to --------------------- * The music of Two Steps From Hell What I'm playing ---------------- * Stardew Valley * Granblue Fantasy Last updated 2024-05-02. Inspired by Derek Sivers' /now page. If you have your own website, you should make one, too. Find me elsewhere! View the /now garden!

Updated April 28, 2024

This is a (very much) incomplete list of ideas that have been roaming around in my head, roughly sorted by stage. It is up to date as of April 28th, 2024. The way I see it in my mind is that projects start off in the _ideation_ 💡 stage, move on the _prototyping_ 🌱 stage, and then eventually moves on to the _build_ 🏗️ stage — unless it gets put _on hold_ 🥀. See also: About Ideas Now Software projects ----------------- Software, whether open-source or not. ### Build a budgeting app **Stage**: On hold 🥀 See Budgeting app prototype. It is something I’ve been working on on-and-off for a long time. ### Build a personal database app **Stage**: Ideation 💡 Such an app would allow writing down data in a structured format with all the benefits that come from it: custom queries, custom views. It would also allow exporting to different formats, including HTML for inclusion on web sites. Similar to FileMaker, Bento, TapForms, Steward, AirTable, Notion databases. The app would ideally be local-first, with cloud sync available, and the data format would need to be open (or good export options would need to be available, but that’s less interesting). Use cases: * **Personal library**: What books do I have? What have I borrowed from people? What have I lent to people?) * **Job search**: What jobs have I applied to? What is the status? Is there anything I need to do to progress particular applications? * **Reading list**: What books do I want to read? What have people recommended me? What am I reading right now? What have I read and what did I think about it? * **Recipe list**: What are the recipes that I like to make and want to share with others? ### Build presentation software **Stage**: Ideation 💡 I like Keynote, but it sometimes feels limiting and awkward, especially in the way it supports builds and animation. I’d like something more advanced. I don’t know what technology I’d use for that. ### Build a color palette designer **Stage**: Ideation 💡 I have my own hacked-together set of color palette designers that I use on denisdefreyne.com, but polishing that into an app could be really nice. Does not have to be an _app_ necessarily; could be an online tool too. ### Build a feature flag service **Stage**: Ideation 💡 There are few open-source feature flag services out there, and the ones that exist are just not good. I could definitely whip up something better, but it’s unlikely to happen because I’d only really feature flag systems in a work context… ### Build a production change tracker **Stage**: Ideation 💡 Keeping track of changes to production is useful for debugging, auditing and postmortem construction. What is deployed and when? What changes to feature flags have been made, by whom and when? See also: Project idea: Captain’s log. ### Build a development environment setup tool **Stage**: Ideation 💡 The tooling at Shopify is remarkable, and especially the `dev up` command is magic, as it sets up an entirely development environment. I have since reimplemented the `dev` tool at a later company,111 I wrote about this `dev` tool reimplementation in Week­notes 2022 W34: Insomnia and then later in Week­notes 2022 W45: Burn II.  but it is intellectual property of that company and since leaving222 I wrote about leaving this company in Week­notes 2024 W04: End of work.  I no longer have access to it. I miss it! I need to reimplement it again and share it with the world! This tool would not use Docker. On macOS, Docker is far too slow to provide a reasonable feedback loop. ### Create a programming language **Stage**: Ideation 💡 I have started on this so many times, because it is just plain old fun — at least at the beginning, and then it gets remarkably tedious. Heh. But still, there is potential in creating a programming language that is different from anything else out there. Maybe a programming language with no globals? Non-fiction writing ------------------- Articles, books, talks, and the like. ### Write a “how to memoize” article **Stage**: Ideation 💡 This would be an article reflecting on the learnings I had writing a memoization library (ddmemoize — now abandoned). I already gave a talk in a similar vein, How to memoize, though this article would reflect more on the weird/unusual bits of Ruby knowledge that I gained in the process. Topics that this would cover: metaprogramming, `#freeze`, thread safety, weak references and soft references, metrics. ### Write a “how to code review” article **Stage**: Ideation 💡 It is an established practice to do code reviews, but there is a lack of clarity on how to do it, and why to do it. Some practices are counterintuitive (e.g. the purpose of code review is not to find defects). This might be part of a larger collection of writing on software engineering principles. ### Write software engineering principles **Stage**: Ideation 💡 This is an extension of the previous idea on writing down my practices on doing code reviews. See also: software engineering principles. ### Create a “build a programming language” talk **Stage**: Ideation 💡 In about 30 minutes, this talk would run through creating a programming language and writing a (tree-walking) interpreter for it. It wouldn’t be a _great_ programming language at the end of those 30 minutes, but the talk would touch on most of the core concepts (tokenizer, parser, symbol resolver, evaluator). Miscellaneous ------------- Stuff that doesn’t fit elsewhere. ### Build a new about page **Stage**: Prototyping 🌱 My personal web site has a homepage which has a _little_ bit about myself, but really not very much. I’d like something that contains just a lot more. Who am I? What am I interested in? What have I done in the past? What drives me? What do I want to do next? See About (brainstorming). ### Convert my CV to be skill-based **Stage**: Prototyping 🌱 My current CV lists my experience, and “core skills” to the side. It does not properly highlight the skills I have (and want to use); it uses work experience as a mediocre proxy. A skill-based CV could be much more interesting. This could tie into Skills I have. The work experience would still be there, but perhaps secondary. (Hopefully it does not bring my CV to three pages, but it in all likelihood will.) ### Publish my library **Stage**: Ideation 💡 Publish a list of books that I own and have read. Maybe also books that I want to read. Perhaps also add reviews of books I have read. This would be nice because people could then ask “can I borrow this book” and then I could lend them the book. I could even mark books as “to give away.” This could include not just books, but also movies, TV shows, and games, though that might push the scope a little. It could be neat to publish this in a computer-readable format too: see Library JSON - A Proposal for a Decentralized Goodreads (Tom Critchlow). ### Create a new default Nanoc site template **Stage**: Ideation 💡 When you run Nanoc’s `create-site` command, you get a web site that looks like it’s straight from the early 2010s — probably because it is. The HTML is not great, the CSS is quite dated, and the design is not mobile-friendly.333 In my defense, maybe that is because Nanoc is older than the iPhone. Nanoc is old. Ancient, even. But still relevant in 2024!  A new default template could be useful. Or even a set of default templates that you could choose from: a minimal site (sort of what it generates now), or something more advanced like a personal web site with blog posts written in Markdown. Note last edited April 2024.

Updated May 2, 2024

(Update: May 2, 2024) _**This time a second blog post in Dutch about a new bill that gives Dutch intelligence and security services more leeway for operations against cyber actors. A summary of this case in English can be found here.**_ Technische briefing in de Eerste Kamer over de Tijdelijke wet cyberoperaties, 14 november 2023 **Inleiding** Op 1 december 2022 diende het kabinet bij de Tweede Kamer een voorstel in voor de Tijdelijke wet cyberoperaties, waarmee het voor de geheime diensten makkelijker wordt om hack- en kabeltapoperaties uit te voeren. Vanuit de AIVD en de MIVD wordt benadrukt dat dit dringend nodig is in de strijd tegen cyberaanvallen vanuit landen als Rusland en China, maar anderen vrezen dat hiermee een digitaal sleepnet mogelijk wordt gemaakt. De Tweede Kamer ging op 24 oktober 2023 in grote meerderheid akkoord met het wetsvoorstel, alleen de SP en Forum voor Democratie stemden tegen. Het debat in de Tweede Kamer besprak ik **hier**. Momenteel wordt het wetsvoorstel behandeld in de Eerste Kamer en de schriftelijke vragen die daar werden gesteld besprak ik **hier**. Op 24 januari kwamen er maar liefst 67 pagina's met antwoorden van minister De Jonge van Binnenlandse Zaken en Ollongren van Defensie. Vervolgens hebben de Eerste Kamerfracties van GroenLinks-PvdA, PvdD en PVV op 13 februari voor een tweede keer schriftelijke vragen ingediend, waarna de ministers op 28 februari met nog eens 35 pagina's aan antwoorden kwamen. Hieronder zal ik de belangrijkste punten uit deze beantwoordingen bespreken en dan met name kijken of er antwoord is gekomen op enkele van de meest cruciale vragen die ik in mijn eerdere besprekingen benoemde. Ik beperk me hier tot de nieuwe verkennende fase die aan de ongerichte kabelinterceptie van artt. 48-50 Wiv 2017 voorafgaat. Andere onderdelen van de tijdelijke wet, zoals de versoepelingen van de hackbevoegdheid en de nieuwe regelingen voor bulkdatasets, toezicht en beroep, laat ik hier buiten beschouwing. Schematische samenvatting van de Tijdelijke wet cyberoperaties (klik ter vergroting) **Toepassingsbereik** Een eerste kwestie die de nodige vragen opriep is wanneer de Tijdelijke wet cyberoperaties nu precies van toepassing is. Daarbij benadrukken de ministers dat de specifieke bepalingen van de wet alleen kunnen worden ingeroepen "indien sprake is van een onderzoek naar een land met een offensief cyberprogramma". Het zou dan doorslaggevend zijn wanneer een land alszodanig is genoemd in de Geïntegreerde Aanwijzing (GA), het geheime document waarin de regering de actuele taakstellingen voor AIVD en MIVD opsomt en prioriteert. Elders zeggen de ministers echter: "Daarnaast kan de Tijdelijke wet van toepassing zijn als een digitale aanval (nog) niet (direct) te attribueren is aan een land, maar er wel een vermoeden is dat deze te attribueren is aan een statelijke actor." (p. 6) Onduidelijk blijft of dit alleen geldt als er een vermoeden is dat de aanval te linken valt aan landen die in de GA genoemd worden (zoals Rusland, China, Iran en Noord-Korea), of ook als in het geheel nog niet duidelijk is welk land er achter kan zitten. Sowieso is het koppelen van de toepasselijkheid van deze wet aan bepaalde landen een vreemde constructie. Het had waarschijnlijk helderder geweest om de toepassing te koppelen aan cyberaanvallen in het algemeen, ongeacht door wie ze uitgevoerd worden. **Metadata** Een probleem bij de vragen die eerder vanuit de Tweede Kamer en nu vanuit de Eerste Kamer werden gesteld, is dat ze soms veel te algemeen en open gesteld zijn, waardoor de ministers op een nietszeggende manier kunnen antwoorden. Een voorbeeld is dat de fractieleden van de PVV in de Eerste Kamer hadden gevraagd of de regering kon aangeven "hoe bij de toepassing van dit wetsvoorstel zal worden omgegaan met metadata". De ministers antwoorden daarop met een beschrijving van de verschuiving van het toezicht op geautomatiseerde data-analyse (GDA), iets dat al bekend was en verder geen nieuwe inzichten biedt. (p.11) Kamerleden hadden hier veel specifieker kunnen vragen zodat de ministers ook specifieker hadden moeten antwoorden. Bijvoorbeeld of tijdens de verkennende fase niet kan worden volstaan met het analyseren van metadata, zodat inhoudelijke informatie ongemoeid kan worden gelaten. **Internetproviders** Overeenkomstig mijn eerdere bespreking van het debat in de Tweede Kamer stelde de PVV-fractie in de Eerste Kamer ook een vraag die wel specifiek genoeg was: "in hoeverre bijvoorbeeld een kabelinterceptie kan plaatsvinden bij een grote internetprovider, waarmee in één keer het volledige gegevensverkeer van alle gebruikers verzameld wordt." Daarop erkennen de ministers dat "in het algemeen kabelinterceptie bij grotere en kleinere internetproviders alsmede bij andere aanbieders van communicatiediensten kan plaatsvinden." Of ook _al_ het dataverkeer van zo'n provider onderschept kan of mag worden bleef onbeantwoord. (p. 49) Niettemin is dit een belangrijke uitspraak, die duidelijk maakt dat het bij de ongerichte kabelinterceptie niet gaat om het "afluisteren van hele wijken", maar om het aftappen van datastromen van internetproviders en andere communicatieaanbieders. Opmerkelijk is dat de ministers bij dit antwoord uit zichzelf met een aanvulling komen, die kennelijk enigszins geruststellend bedoeld is: "\[...\] kabelinterceptie \[is\] gericht op gegevensstromen. Deze gegevensstromen bevatten slechts gedeelten (fragmenten) van de communicatie van personen en organisaties in het digitale domein. Het levert – anders dan bij gerichte interceptie – geen volledig (en ononderbroken) beeld op van de communicatie van een persoon of organisatie." (p. 49) **Cyber defence** Een volgende kwestie is of bij die internetproviders e.d. ook binnenlands dataverkeer afgetapt gaat worden. De PvdD-fractie verwees daarvoor naar de ministeriële toezegging uit 2018 waarin staat: "Het is vrijwel uitgesloten dat ongerichte interceptie op de kabel de komende jaren wordt ingezet voor onderzoek naar communicatie met oorsprong en bestemming in Nederland (met uitzondering van onderzoek in het kader van cyber defence, omdat bij digitale aanvallen misbruik wordt gemaakt van de Nederlandse digitale infrastructuur en ongerichte interceptie op de kabel noodzakelijk kan zijn om dit te onderkennen)." De ministers zeggen daar nu over dat die toezegging niet zozeer slaat op de _interceptie_ van verkeer met oorsprong en bestemming in Nederland (dat valt gezien de werking van het internet nooit helemaal uit te sluiten), maar op het _onderzoek_ naar dat verkeer. De genoemde toezegging zou dus gelezen moeten worden als: "het is vrijwel uitgesloten dat ongerichte interceptie zal worden ingezet voor inlichtingenonderzoeken naar gegevens met oorsprong en bestemming in Nederland, met uitzondering van de onderzoeken in het kader van cyber defence." (p. 33) Met andere woorden: er mag en zal dus wel Nederlands verkeer worden binnengehaald, maar dat zal in principe niet voor nader onderzoek gebruikt worden. Voor cyber defence mag dat verkeer dan echter wel onderzocht worden. **Defensieve verwerving** De Eerste Kamerleden hebben echter verzuimd om expliciet te vragen of die uitzondering voor cyber defence nu wel of niet in de praktijk wordt gebracht en zodoende lieten de ministers deze kwestie onbeantwoord. Uit een tekst op de website van de AIVD blijkt echter dat de Joint Sigint Cyber Unit (JSCU) naast "offensieve verwerving", oftewel digitale spionage, wel degelijk ook "defensieve verwerving" uitvoert, waarmee digitale dreigingen tegen Nederland onderzocht worden. Verantwoordelijk voor dat laatste is de afdeling Computer Network Defence (CND). Het blijft dan ook opmerkelijk dat geen van de betrokkenen nader op het aspect van cyber defence in ging, terwijl de tijdelijke wet nota bene bedoeld is voor operaties tegen "landen met een offensief cyberprogramma". In de antwoorden van de ministers komt dit eigenlijk alleen ter sprake als het gaat om het belang van samenwerking met buitenlandse partners, dat is namelijk o.a. voor "het uitwisselen van identificeerbare kenmerken van cyberaanvallen gericht op het hoogwaardig Europees bedrijfsleven". (p. 22) Hoe zich dat dan precies verhoudt tot de regelingen van de tijdelijke wet wordt verder nergens nader uitgewerkt. Omvang en herkomst van cyberaanvallen in de periode 2005 t/m 2022 (bron) **Internationaal verkeer** In hun eerste beantwoording van de Eerste Kamervragen lieten de ministers meermalen weten dat de diensten zich bij de ongerichte interceptie zullen richten "op gegevensstromen die hoofdzakelijk internationaal verkeer bevatten". In de tweede vragenronde vroegen GroenLinks-PvdA en de PVV wat daar precies mee bedoeld wordt, aangezien bij het internet geen duidelijk onderscheid tussen binnenland en buitenland meer te maken valt. Zo hebben tal van Nederlandse bedrijven en zelfs overheden hun data op buitenlandse servers ("in de cloud") staan, waardoor Nederlandse communicatie feitelijk toch de grens over gaat. De ministers antwoorden daarop dat de AIVD en de MIVD zich richten op "dragers, kabels of glasvezels die zich ofwel in het buitenland bevinden, ofwel waarvan minimaal één van de twee transmissiesystemen zich fysiek in het buitenland bevindt en het verkeer dus de Nederlandse grens overgaat ofwel waarvan de diensten weten dat een communicatie aanbieder via een bepaalde fysieke locatie, bijvoorbeeld een data-centrum, internationale gegevensstromen transporteert." (p. 12, 23) Dit is een nogal vreemd antwoord, aangezien onze diensten toch niet bepaald makkelijk toegang zullen krijgen tot kabels die zich geheel in het buitenland bevinden (al is het bijv. tijdens militaire missies ook niet geheel uitgesloten). De rest van het antwoord is vooral een bevestiging van de stelling dat Nederlandse communicatie die via een buitenlands datacentrum verloopt toch onderschept kan worden. Meer geruststellend had geweest als de ministers hadden gezegd dat de diensten zich specifiek zouden richten op datastromen uit landen als Rusland en China, maar dan geldt weer de uitzondering voor cyber defence, omdat "bij digitale aanvallen misbruik wordt gemaakt van de Nederlandse digitale infrastructuur en ongerichte interceptie op de kabel noodzakelijk kan zijn om dit te onderkennen." **Snapshots** Een volgende vraag die onbeantwoord bleef is de hoeveelheid data die in de verkennende fase wordt opgeslagen. Tijdens de behandeling in de Tweede Kamer bleef minister De Jonge stug volhouden dat het hierbij slechts om een momentopname, een foto gaat, wat in het jargon van de diensten een "snapshot" wordt genoemd. Hoe lang zo'n snapshot precies duurt wilde de minister ook na lang aandringen niet zeggen, wat opmerkelijk is aangezien uit een rapport van toezichthouder CTIVD uit 2022 bleek dat zulk snapshotten tot nu toe inhield dat een datakanaal maximaal twee uur per dag wordt afgetapt om de potentiële inlichtingenwaarde daarvan vast te stellen. Vanuit de Eerste Kamer was niet expliciet gevraagd of dat ook voortaan het geval zal zijn en de ministers zwegen er dan ook weer over. Het kan zijn dat snapshots nog steeds beperkt zullen blijven tot twee uur per dag en dat het resultaat daarvan dan zes maanden bewaard blijft, maar door dat niet expliciet te benoemen laat de wet het ook toe dat datastromen continue worden afgetapt en opgeslagen. **Filtersystemen** Een beperkende factor die nog niet eerder besproken werd is de techniek. Uit wat de NSA, GCHQ en de Duitse BND doen weten we dat bij het ongericht aftappen van internetkabels al bij het aftappunt zelf filterapparatuur geplaatst wordt. Daarmee kunnen direct alle niet benodigde data weggefilterd worden en blijven alleen die data over die het meest interessant zijn voor nader onderzoek. Zou men dat filteren niet doen, dan zou er een net zo "dikke" kabel nodig zijn als degene die afgetapt wordt om alle gekopieerde data naar het hoofdkwartier van de inlichtingendienst, in dit geval de JSCU bij de AIVD in Zoetermeer, te transporteren. Een andere mogelijkheid is om de afgetapte data ter plekke op te slaan en ze van op afstand te doorzoeken. Dat zou voor metadata wel kunnen, zouden echter ook alle inhoudsdata opgeslagen worden, dan lopen de servers snel vol. Zo gezien is het praktisch niet goed voorstelbaar dat in de verkenningsfase zowel inhoud als metadata voor langere periodes worden opgeslagen. Als de snapshots niet beperkt blijven tot de genoemde twee uur per dag zal er dus ofwel direct gefilterd moeten worden, ofwel alleen metadata opgeslagen moeten worden. Dat kan in beide gevallen dan echter wél om grote hoeveelheden gaan. **Verkenningsonderzoek** In hun antwoorden aan de Eerste Kamer benadrukken de ministers dat tijdens de verkenningsfase alleen gegevens mogen worden verzameld om de latere, daadwerkelijke ongerichte interceptie zo gericht mogelijk te kunnen laten plaatsvinden. Waar tijdens de verkenningsfase dan precies naar gekeken wordt werd pas verhelderd nadat de fractie van GroenLinks-PvdA daar in de tweede vragenronde expliciet naar gevraagd had. Zoals vaker is het voor een beter inzicht nodig om meerdere passages uit de beantwoording van de ministers te combineren. Daaruit volgt dat het technisch onderzoek tijdens de verkenningsfase uit twee delen bestaat: (p. 5, 9, 11) 1\. Het in kaart brengen van het digitale landschap in de zin van vaststellen wat de aard van de communicatie is en wat de gebruikte technische protocollen zijn. Dit laat dan zien of het om webverkeer, e-mail, spraakverkeer, videobestanden, etc. gaat. 2\. Nagaan of deze data van belang kunnen zijn voor de onderzoeksvragen van AIVD en MIVD, waarbij gebruik wordt gemaakt van input vanuit de inlichtingenteams. Deze input bestaat uit selectoren en andere gegevens over targets die de diensten reeds op andere manieren verkregen hebben. Ook kunnen bij de verkenning meer of minder complexe c.q samengestelde zoekvragen worden toegepast. Selectoren worden ook in de laatste fase van de ongerichte interceptie toegepast, maar dan moet het volgens de ministers gaan om zogeheten _strong selectors_ waarmee personen en/of organisaties geïdentificeerd kunnen worden, zoals telefoonnummers en e-mailadressen. Omdat dit niet gezegd wordt over de verkenningsfase, kunnen daar kennelijk ook _soft selectors_ zoals trefwoorden e.d. toegepast worden. Omgekeerd mogen bij de laatste fase van de ongerichte interceptie dan weer geen eenvoudige, complexe of samengestelde zoekvragen worden toegepast. (p. 16) Van de onderzoeken in de verkenningsfase worden rapporten opgesteld waarin wordt beschreven welke communicatiekanalen van potentiële waarde zijn voor nader inlichtingenonderzoek. Aan de hand van die bevindingen wordt dan besloten op welke kabels de daadwerkelijke ongerichte interceptie wordt ingezet. (p. 10-11) De gegevens die gebruikt worden om de aanvraag voor die daadwerkelijke interceptie op te stellen blijven bewaard, alle overige data die tijdens de verkenningsfase verzameld zijn moeten na maximaal 6 maanden vernietigd worden. **GCHQ surveys** Afgaande op hoe de ministers het nu beschrijven, komt de beoogde verkenningsfase bij ons vrijwel exact overeen met de _surveys_ die het Britse GCHQ uitvoert. Hoe die in z'n werk gingen blijkt uit enkele technische rapporten over de verkenning van satellietverbindingen die in 2014 tijdens de Snowdenonthullingen gepubliceerd werden. Bij GCHQ werden daarvoor eerst de routes en de technische kenmerken van die verbindingen in kaart gebracht en vervolgens werden er steekproeven genomen om te kijken hoe vaak daar telefoonnummers in voorkwamen die op een watchlist stonden. Dat gaf dan een goede indicatie of een verbinding productief genoeg zou zijn om er een daadwerkelijke tap op te zetten. Detail van een technisch rapport van GHCQ uit 2008 over de verkenning van een satellietverbinding tussen Jordanië en België (volledig rapport - klik om te vergroten) Als het gaat om internetverkeer zal de Nederlandse JSCU nu waarschijnlijk kijken naar selectoren in de vorm van e-mail- en IP-adressen e.d. Interessant is daarbij de vraag of ook selectoren gebruikt zullen worden die door buitenlandse partnerdiensten worden aangeleverd. Zo weten we dat de Duitse BND van de NSA miljoenen(!) _internet identifiers_ kreeg om daarmee kabel- en satellietverkeer te filteren. Omdat het onderhavige wetsvoorstel over "landen met een offensief cyberprogramma" gaat zal de JSCU naast dergelijke _strong selectors_ ongetwijfeld ook andersoortige zoekvragen toepassen om signatures van malware en indicaties van hackpogingen te vinden. Omdat die dingen vaak een stuk moeilijker te vinden zijn, kan daarbij hulp van een partner als de NSA nodig zijn. Videopresentatie over hoe de JSCU te werk gaat bij het onderzoek naar malware (via Tweakers: Operatie Volt, 27 maart 2021) **Buitenlandse partners** Het inroepen van dergelijke hulp, oftewel het delen van data uit de verkennende fase met buitenlandse partnerdiensten, is een van de meest omstreden onderdelen van de Tijdelijke wet cyberoperaties. Al tijdens de eerste vragenronde vroeg de Eerste Kamerfractie van GroenLinks-PvdA of dat ook in bulk en/of bijna live kan gebeuren. De ministers antwoordden daarop dat er verschillende mogelijkheden zijn: "Het ter inzage aanbieden op een systeem van de dienst is één van de mogelijkheden, net als het verstrekken door het toesturen van gegevens (al dan niet in bulk). Als het verzoek ziet op bijvoorbeeld het ontsleutelen van bepaalde gegevens, zal de buitenlandse dienst doorgaans de eigen systemen nodig hebben om dat te realiseren, ook omdat een buitenlandse dienst meestal niet bereid is dergelijke technieken te delen met een andere dienst. In dit voorbeeld ligt een verstrekking van gegevens aan die buitenlandse dienst meer voor de hand." (p. 19) En: "Een verstrekking kan – indien noodzakelijk – spoedig na verwerving plaatsvinden of op een later moment binnen de bewaartermijn van zes maanden. Het kan daarbij zowel gaan om gegevens die reeds beoordeeld zijn door de diensten als om gegevens die de diensten nog niet hebben beoordeeld. Om de gegevens te kunnen beoordelen is juist ook het technisch onderzoek van buitenlandse diensten nodig." (p. 19) **Raad van State** Vanuit de Eerste Kamer werd ook gevraagd naar een reactie op het advies van de Raad van State waarin nadrukkelijk wordt afgeraden om data uit de verkennende fase met buitenlandse diensten te delen. De ministers doen echter voorkomen alsof de Raad van State alleen doelde op het feit dat data uit de verkenning niet voor andere doeleinden verwerkt mogen worden en redeneren dat het delen van die data dus wel mogelijk is, aangezien van buitenlandse partners verwacht wordt dat zij die data ook niet verder zullen verwerken. (p. 30-31) Dat is niet echt een eerlijk antwoord, aangezien het niet verder mogen verwerken van deze data maar één van de argumenten is die de Raad van State noemt ter onderbouwing van een wel degelijk algemeen gestelde afkeuring van dergelijke data-uitwisseling: "De (bulk)data die wordt verkregen door middel van de verkennende bevoegdheid leent zich niet voor uitwisseling met buitenlandse diensten. Het betreft immers gegevens die ook de Nederlandse inlichtingendiensten binnen de eigen rechtsorde niet verder mogen verwerken. Bovendien is overdracht van deze gegevens, mede gelet op de ongerichtheid van de verkenningsbevoegdheid, een ernstige inbreuk op het recht op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. De Afdeling adviseert in het licht van het voorgaande in het voorstel te regelen dat deze gegevens niet mogen worden uitgewisseld met buitenlandse diensten." SIGINT-partners van de NSA in Europa **Quid pro quo** Ondanks het negatieve advies van de Raad van State is het voor AIVD en MIVD kennelijk onontbeerlijk om betreffende data met buitenlandse partners te delen: "de mogelijkheid om ongeëvalueerde gegevens afkomstig uit de bevoegdheid tot verkennen ten behoeve van technisch onderzoek te delen met buitenlandse diensten \[is\] voor de diensten in internationale samenwerkingsrelaties en voor onze onderzoeken onmisbaar." (p. 52) Opmerkelijk is dat voor deze onmisbaarheid twee redenen genoemd worden: niet alleen voor de eigen onderzoeken van onze diensten, maar dus ook "in internationale samenwerkingsrelaties". Doorgaans wordt daarmee gedoeld op het bekende _quid pro quo_, oftewel je deelt dingen die voor partnerdiensten interessant zijn, zodat je van hen dingen terugkrijgt die voor jezelf nuttig zijn. Het is evident dat onze diensten er baat bij hebben als ze technische assistentie van meer ervaren buitenlandse partners krijgen, maar wat die partners er dan voor terug krijgen is niet echt helder geworden. De Nederlandse JSCU kan weliswaar op zijn beurt technische assistentie verlenen aan andere diensten die minder capaciteiten hebben, maar dan blijft de vraag wat het voordeel voor grote partners als de NSA en GCHQ is. **Cyberdreigingen** Het is wel denkbaar dat die grote partners zelf ook baat kunnen hebben bij het duiden en ontsleutelen van de data die onze diensten aanleveren. Voor hen kan het immers interessant zijn om te zien welke indicaties van cyberdreigingen er op internetkabels in Nederland worden aangetroffen. Wellicht is dat (mede) waar de ministers op doelen wanneer zij schrijven "dat de razendsnelle uitwisseling van gegevens doorslaggevend \[blijft\] voor het nemen van adequate tegenmaatregelen en het verkrijgen van een adequaat dreigingsbeeld. Door binnen de internationale inlichtingen- en veiligheidswereld intensief met elkaar samen te werken, vallen afzonderlijke puzzelstukjes in elkaar, zodat het werkelijke gezicht van de dreiging zich laat zien." (p. 22) Ook interessant is de vraag of de technische rapporten naar aanleiding van de verkenningsonderzoeken met buitenlandse diensten gedeeld worden. Die hebben zelf dan wel geen toegang tot de kabels waar de rapporten betrekking op hebben, maar het kan voor hen wel weer interessant zijn om te zien welke indicaties allemaal zijn aangetroffen. Net als de AIVD en de MIVD mogen ook buitenlandse partnerdiensten de data uit de verkenningsfase weliswaar niet voor verdere inlichtingenonderzoeken gebruiken, maar de ministers hebben niet uitgesloten dat zij de resultaten wel kunnen gebruiken voor hun eigen detectie- en interceptiesystemen. (p. 21, 51, 54) **Conclusie** Terugkijkend kunnen we concluderen dat de parlementaire behandeling van de Tijdelijke wet cyberoperaties tot nu toe nogal onbevredigend is verlopen. Leden van zowel de Eerste als de Tweede Kamer ontbrak het vaak aan voldoende achtergrondkennis, waardoor weliswaar veel vragen gesteld werden, maar deze zelden specifiek genoeg waren om nieuwe informatie boven tafel te krijgen. De ministers, de diensthoofden en de betrokken ambtenaren bleven doorgaans hangen in abstracte formuleringen waardoor het voor buitenstaanders en menig kamerlid vrijwel onbegrijpelijk is gebleven waar het bij deze wet precies om gaat. Het is een raadsel waarom de ministers alleen na zeer gericht doorvragen met meer details kwamen - het zijn immers zaken die de Russen en Chinezen al lang weten, maar die voor het parlement en de burger van belang zijn om noodzaak, risico's en waarborgen van de wettelijke regelingen enigszins adequaat te kunnen beoordelen. De plenaire behandeling van het wetsvoorstel in de Eerste Kamer zal op 5 maart plaatsvinden. **UPDATE:** Op 5 maart 2024 werd de Tijdelijke wet cyberoperaties door de Eerste Kamer in plenaire vergadering besproken. Het wetsvoorstel werd grondiger behandeld dan in de Tweede Kamer, waarbij met name de senatoren Mary Fiers van GroenLinks-PvdA, Peter Nicolaï van de PvdD en Alexander van Hattem van de PVV opvielen door gedetailleerd inzicht c.q. vasthoudend doorvragen. Nagenoeg ongeclausuleerd voorstander bleek Bart Kroon van BBB. Om te beginnen werd vanuit de Eerste Kamer flink doorgevraagd naar wanneer de nieuwe wet nu precies van toepassing is - niet een heel goed teken dat zo'n belangrijk aspect nog in deze allerlaatste fase van het wetgevingsproces nader opgehelderd moest worden. Minister De Jonge antwoordde dat de wet in eerste instantie van toepassing is op de landen die in de Geïntegreerde Aanwijzing (GA) genoemd worden. Mocht blijken dat ook andere landen offensieve cyberoperaties tegen Nederland uitvoeren, dan kunnen die landen ook in de GA worden opgenomen, zodat de nieuwe wet ook voor hen kan worden toegepast. Vanuit de PVV werd gevraagd of de wet ook op niet-statelijke actoren, zoals met name Islamitische Staat, van toepassing kan zijn, maar dat is volgens de minister niet het geval. Op de vraag van senator Fiers hoe het dan zit wanneer "een digitale aanval (nog) niet (direct) te attribueren is aan een land" antwoordde de minister dat dat betrekking heeft op de situatie wanneer onzeker is of een bepaald aanval vanuit Rusland, China of een ander land komt. Bij twijfel de nieuwe wet toepassen, was zijn insteek. De Nederlandse AMS-IX zit in de top-5 van de grootste internetknoopunten ter wereld waarmee onze diensten op "een goudmijn" zitten en we dus "een geweldige verantwoordelijkheid hebben om die te benutten", aldus De Jonge. Iets wat nog niet eerder duidelijk geworden was is dat het wetsvoorstel ondanks zijn naam niet beperkt is tot cyberoperaties. Een offensief cyberprogramma gericht tegen Nederland is weliswaar het criterium om de bepalingen van de wet van toepassing te verklaren, maar daarna valt elk soort onderzoek van de AIVD en de MIVD naar die landen onder de reikwijdte van deze wet. Dit omdat die landen een _"whole-of-society approach"_ hebben, dat wil zeggen zij vallen ons met een breed scala van middelen en methodes aan, zodat ook onze diensten daar breed op moeten kunnen reageren. De vrees voor een sleepnet probeerde De Jonge te ontkrachten door nog maar eens te herhalen dat de diensten helemaal geen interesse in het Netflixverkeer van je buurman hebben en dat met de vier fases van de ongerichte interceptie er een trechtering plaatsvindt waarbij per stap steeds minder data overblijft. Dat klopt inderdaad voor de klassieke inlichtingenvergaring, maar cyber defence kent een andere methodiek, waarbij het juist van belang is om een zo breed mogelijk zicht op dataverkeer te hebben. Ondanks grondige voorbereiding is dit aspect ook de Eerste Kamer volledig ontgaan: als activiteit komen de termen "cyber defence" en "cyber security" niet éénmaal voor in het schriftelijke verslag van het plenaire debat. Senator Van Hattem confronteerde minister De Jonge met een contradictie in de eerdere schriftelijke antwoorden door te vragen of er de facto niet altijd sprake is van kabels met internationaal verkeer, waardoor in principe elke kabel voor verkenning in aanmerking zou kunnen komen. De minister erkende dat maar zei dat "louter nationaal verkeer niet zo heel vaak te attribueren zal zijn aan statelijke actoren met een cyberdreiging". Hier wreekt zich het ontbrekende inzicht in cyber defence, want buitenlandse actoren gebruiken Nederlandse digitale infrastructuur juist graag als dekmantel voor hun cyberaanvallen. Dat is ook precies de reden dat het wetsvoorstel ook de zogeheten bijschrijfmogelijkheden verruimt, zodat de JSCU makkelijker kan nagaan wat die actoren op Nederlandse servers en computers uitspoken. Senator Fiers vroeg voorts of een "snapshot" betekent dat data gedurende 6 maanden lang 24 uur per dag verzameld en opgeslagen mogen worden. Wederom werd weer niet gevraagd naar de twee uur per dag die nu gebruikelijk is en zodoende kon minister De Jonge er mee wegkomen door te zeggen dat de verkennende fase wel aan het basisvereiste van proportionaliteit dient te voldoen. Eerder zei hij echter nog dat het niet zo mag zijn dat de proportionaliteit in de plaats komt van het gerichtheidsvereiste, dat nu juist was afgeschaft om een goede verkenning mogelijk te maken. Senator Nicolaï ging vasthoudend in op het delen van data met buitenlandse zusterdiensten, waarop de minister antwoordde dat het belangrijk is dat de Nederlandse diensten ook iets aan hun partners te bieden hebben. Dat is het geval als zij gebruik kunnen maken van de kabel, die nu echter nog "aan de ketting" ligt. Bovendien hebben ook grotere diensten expertise en toegang van anderen nodig, aldus De Jonge, zonder daarbij verder in detail te treden. Ook vroeg Nicolaï of daarmee niet een geitenpaadje gecreëerd wordt waarbij buitenlandse diensten dingen gaan doen die onze eigen diensten niet mogen. Minister De Jonge reageerde daar tamelijk verontwaardigd op: hoe kon gedacht worden dat onze diensten zoiets zouden doen? Nu is zo'n U-bocht nadrukkelijk niet toegestaan, maar de vraag was niet zo gek: sinds Snowden met vergelijkbare beschuldigingen kwam, is dit een zorg die bij veel mensen leeft. Nicolaï diende tenslotte een motie in waarbij wordt opgeroepen om data uit de verkennende fase niet met buitenlandse diensten te delen, dit overeenkomstig het advies van de Raad van State. Deze motie werd door minister De Jonge echter nadrukkelijk ontraden. Om tenslotte een indruk te geven van de bureaucratische belasting, meldde minister De Jonge dat hij de afgelopen week maar liefst 105 lasten (aanvragen voor toestemming voor een inlichtingenoperatie) op zijn bureau kreeg. Sommige zijn een formaliteit, maar anderen moeten grondiger besproken worden, hetgeen telkens maandagochtend in overleg met de hoofden van de AIVD en de MIVD gebeurt. Spoedlasten gaan telefonisch, via een beveiligde verbinding. De Eerste Kamer heeft de Tijdelijke wet cyberoperaties op 12 maart 2024 aangenomen. De fracties van SP, PvdD, Volt, GroenLinks-PvdA, OPNL en FvD stemden tegen. De stemming over de motie van senator Nicolaï werd aangehouden. De wet kan naar verwachting op 1 juli 2024 in werking treden. De "Tijdelijke wet onderzoeken AIVD en MIVD naar landen met een offensief cyberprogramma, bulkdatasets en overige specifieke voorzieningen" werd op 13 maart door koning Willem-Alexander ondertekend en op 11 april 2024 in het Staatsbad gepubliceerd. **Links** \- Zie voor alle officiële stukken rondom deze wetgeving: Dossier Wiv 2017, het Kamerdossier nr. 36263 en de behandeling bij de Eerste Kamer. \- Netkwesties: Vaagheid in regels voor inlichtingendiensten (14 april 2024) \- De Volkskrant: Opinie: Kabinet moet transparanter zijn over hoe diensten nieuwe aftapbevoegdheden inzetten (28 maart 2024) \- Bits of Freedom: Geheime diensten krijgen van de politiek nooit een ‘nee’ (20 maart 2024) \- GeenStijl: RIP uw privacy. Eerste Kamer keurt """tijdelijke""" Cyberwet Des Doods GOED (12 maart 2024) \- NRC: AIVD en MIVD krijgen opnieuw meer bevoegdheden door nieuwe inlichtingenwet (12 maart 2024) \- AIVD: Onderzoek een cyberdreiging in 'Operatie POSITRON' \- Werken voor Nederland: Zo trekt het JSCU ten strijde tegen hackers en terroristen \- Tweakers: JSCU - Good guys tooling: hoe de geheime dienst onzichtbare dreigingen onderzoekt

Updated May 2, 2024

© 2020 Enrico Zini. Generated with staticsite on 2024-05-02 02:00 CEST.

Updated May 1, 2024

Now (May 2024 Edition) ---------------------- (Barely) surviving school! - FINALS SEASON My current focuses ------------------ * School - two exams left * Research work with PaSh * Deploying and learn k8s on my network * Deploying new PoPs, and writing nix for my anycast network My current roles ---------------- * Research assistant with the PaSh group working on benchmarking and try. * Full-time Computer Science Undergrad at Stevens. I’m currently taking the following courses. * Systems Programming, Princ. of Programming Languages * Operating Systems * Intermediate Statistics * Biology and Biotechnology * Independent Study into the portability of Linux programs * VP of Tech at Blueprint@Stevens. I am leading the techops, wiki, site, and devops team along with my other VP of Tech. I also assist with the project teams. * Webdev at Castle Point Anime Convention Currently I’m working on websocket and PWA integration for the website, CI/CD, and integration tests for our application. * Volunteer at NYCMesh. What I’m reading ---------------- * For independent study, I am also reading Autotools: A Practioner’s Guide to GNU Autoconf, Automake, and Libtool. * I am (very) slowly reading Blue Fox: Arm Assembly Internals and Reverse Engineering. * I recently finished The Mythical Man-Month: Essays on Software Engineering, and Can the Monster Speak?: Report to an Academy of Psychoanalysts. What I’m playing ---------------- * Valorant * CS2 (been super busy these days to even touch them) What I’m watching ----------------- Hopefully three body problem soon. * * * Updated May 1, 2024 Part of the /now page movement.

Updated May 2, 2024

Last updated 2024-05-02. (This is a now page, and if you have your own site, you should make one, too.)

Updated May 2, 2024

* ### 怎样把视频发到油管上 怎样把视频发到油管上 / 2024-05-02 13:07 * ### plex官网国内 plex官网国内 / 2024-05-02 13:07 * ### 破解版绿叶 破解版绿叶 / 2024-05-02 13:07 * ### ios有什么免费的梯子 ios有什么免费的梯子 / 2024-05-02 13:07 * ### youtube注册加速软件 youtube注册加速软件 / 2024-05-02 13:07 * ### 付费shadowsock账号 付费shadowsock账号 / 2024-05-02 13:07 * ### 黑洞的加速器 黑洞的加速器 / 2024-05-02 13:07 * ### 免费ss账号6小时 免费ss账号6小时 / 2024-05-02 13:07 * ### 求朋友们分享个fq软件 求朋友们分享个fq软件 / 2024-05-02 13:07 * ### vpm 破解 vpm 破解 / 2024-05-02 13:07

Updated April 28, 2024

2024-04-28 * Thinking of buying some clear resin to see if my u/w magnifying math is accurate: I can 3D print the biconvex lenses, smooth the printing with spray lacquer, and get a _sense_. It won't be usable quality, I wouldn't think, but the curves aren't insane, even for a material with a lower refractive index. 2024-04-14 * My latest stupid idea is an underwater magnifying glass. Normal magnifying glasses don't work well underwater because seawater has a refractive index of 1.33 and common optical acrylics and glass are only ~1.50. There used to be a company in Belgium that sold an u/w magnifier for around $150 and you had to wait in line to get one, but they seem to have gone out of business. The math is pretty straightforward and so I've put an RFP out on Alibaba.

Updated April 24, 2024

Apr 24 2024 A New Lack of Information ------------------------- I was sitting at my computer this evening googling about a half-formed question, something like “how much of the current U.S. and world economy is made up of goods versus services, how is a ‘good’ defined, and is there any sign that the U.S. service economy is losing ground in the post-Covid era?”–when it occurred to me (or rather, occured to me _all over again_) that all of the sources I found online were not very good. Now, if I brought a little prior knowledge and intentional effort the question, if I searched for respectable public institutions–like the Fed–that put their data online, I would surely find a start to these questions. But these are things that one would have to know. For the average person, you want to know the answer to something non-commercial, you just start typing questions as they occur to you, and you will probably give up clueless because online search these days is remarkably bad. It’s not that all of my questions had been targeted by low-quality content farm sites, but rather that a lot of the more mainstream sites that came up first–like a link to a LinkedIn post, or a Forbes article, or a Harvard Business Review blurb– were all generalist filler. And on down for several pages, with the occasional news article from a few years ago or a general Wikipedia topic (”Service economy”) thrown in. Search is not very good in large part because the sites that count as “average” are mediocre at best. And don’t get me started on bots like ChatGPT. Yes, you ask a question like this of a bot and you get a coherent answer back, but whence this answer from the void? Maybe some services like Bing will give you a few citations attached to the answer, but guess what? Those citations are just sourced from the same search services I was complaining about above. If the two services that currently define the information landscape are search (Google _et al_) and chat (ChatGPT etc), then we are choosing between a graveyard of irrelevant “content” and a polished but low-context book report. Even as more life is spent online, the online world gets thinner and thinner. More often, when I want to know something, I find myself confronting a situation that had nearly slipped from my memory: how would I figure this out if I _wasn’t_ online? Who would I ask, and how would I go about asking it? What identifiable _source_ would I need to read? To me, the idea that a little more space might be opening up behind the screen is an exciting thought. But I do worry that if the internet completely falls apart as an information ecosystem, there will be nothing left to backstop it anymore. What would a revitalized world of information look like, without that now-old idea of the “world wide web?” Tags information internet Permalink Feb 21 2024 Dayswork -------- I’ve been reading Jennifer Habel’s and Chris Bachelder’s book _Dayswork_. Actually, dipping into it, then falling away; losing interest for a while. then coming back. The episodic approach to reading works quite well for a book, written during the Covid pandemic, in an aphoristic format. Many of its passages could be tweets. The book has the feel of something written in a makeshift desk–maybe from a closet–when the writer is supposed to be doing something else (I don’t know, exactly, what the writing process was for _Dayswork_). But it also reads like a product of the distracted modern condition of reading. Judging by how active even many serious writers have been on X/Twitter over the past decade, I suspect that distraction is also the predominant condition of writing today.1 The waves of “Melville revival” that brought him into the American canon have always had an obsessive devotion to the historical Melville; the quotidian, _real_ person: adventurous, flawed, idiosyncratic. _Dayswork_ contributes to the cult of the author. While the book does use Melville’s literary work as an anchor, it spends just as much time pecking at the minutia of the author’s life. The book spends a lot of time introspecting about other figures connected to Melville, some of them people he knew (his wife Lizze Shaw, daughters Elizabeth and Frances) and others later interpreters or admirers, like Elizabeth Hardiwick. One of the most frequently mentioned figures, “The Biographer,” is still commenting on Melville as of early 2024. The Biographer remains unnamed until the book’s end. He is Herschel Parker, a retired English professor and Melville scholar from the University of Delaware. Author of not just a Melville biography, but of a Melville meta-biography. And, most relevant to _Dayswork_, he also maintains an active blog in which–guess who?–Melville comes up a lot. As a character, Parker does not come off well in the book. After it was published he responded with obvious annoyance. _Dayswork_ is above all a book of personalities, and I have a few thoughts about its relationship to personas like Parker. Are its antagonisms really any different than authors in the pre-internet era, inserting gossip about contemporaries into their books? Writers have included one another in fictionalized form, walking all the way up to libel and beyond, since before mass printing began. But there is a sense of detachment in how the authors speak about Parker, as if what they say about him is not so much directed at him–as with a debate or conversation–as it is whispered about him. Take this episode in Chapter 6 > On the morning of the wedding Melville took a walk on the Common. > > Or, Herman sallied out early in the forenoon for his last vagabondizing as an unmarried man,” in the words of the Biographer. > > Whose blog entry for today, I see, reports a frustrating transaction with Netflix: > > He ordered the BBC’s Cymbeline starring Helen Mirren, but instead received a “hyper-violent” version from 2015 featuring dirty cops and a biker gang. > > “Sealed it up and sent it back.” > > Which must mean, my husband pointed out, that the Biographer still has a DVD subscription to Netflix. > > Not wanting to pay to access the movie through Amazon Prime, he ordered a copy on eBay, asking the seller to make sure it wasn’t the violent biker version. > > For days, according to his blog, the Biographer has been yearning to listen to the Act V recognition scene in the BBC version of Cymbeline. > > Earlier this year he wrote that while doing exercises in the middle of the night he’d been listening to film adaptations of Shakespeare, including some other version of Cymbeline— > > “Nothing more consoling than Act 5 over and over.” Let this be an example to anyone who posts the trivial ups-and-downs of everyday life to the internet–or a blog :). Parker is someone who has elected to put himself on display. One difference between an old-school blog like Parker’s and modern social media is that the following on a blog is harder to see. From the inside of a blog, there is always a little bit of a sense of talking to oneself. From the outside–when you comb through the archives of someone’s thoughts, especially the old ones–there is always a little bit of a voyeuristic quality, like looking at someone’s private papers or files. But voyeurism has not gone away with modern social media, which has–if nothing else–lowered the bar for two-way participation on the internet. Still, to be online is to be hit with far more “content” than one’s capacity to produce it. This makes “lurking,” a term that refers to passive reading of old-school internet message boards, into the default online condition. When reading _Dayswork_, it is hard to get past the sense that the authors are very online, lurking around their subject(s). I don’t even know if they would dispute this claim. Maybe it is because of the pandemic, which made both acquaintances and strangers feel far away for a while, that the book feels like it is gossiping about all of its subjects–even Melville. In _Dayswork_, like the pandemic, being online is a condition that is endured. The short-form writing–the distracted writing–that thrives on the contemporary web is well-suited to this gossip. Even if they are writing about a master of American long prose, one of _Dayswork_’s accomplishments is to bring a tweet-sized version of Melville into view–a Melville that is both viable to and relevant within the distraction economy. Tags herman\_melville literature contemporary aphorism Permalink Feb 7 2024 The Internet of Information: Ends and Beginnings ------------------------------------------------ A useful but somewhat unsatisfying definition of “information” is that it is anything that reduces uncertainty. For some time I have found myself thinking about the conditions under which the internet–I”ll define it here as a worldwide information-sharing network–might wither away substantially, or even disappear from recognition. Those thoughts have only accelerated for me as it appears that the internet, in its contemporary form, is becoming an ever-more parasitic on itself. ChatGPT, which was likely produced through large-scale bulk collection of as much of the internet as possible, is only the latest version of this trend. There is more incentive than ever to capture information on both the intake side–through super-dominant platforms that host the great majority of the world’s new information that enters the internet each day–and on the archival and retrieval side–where ever-more information is “read” by bots and metadata collection agencies. On the 2024 internet, web activity by bots and automated tools is almost evenly split with the traffic generated by actual humans. Yes, this network of interconnected smaller networks known as the internet is likely to be kept around as long as possible, since it is has a lot of uses (many of them lucrative) to so many. This is the _infrastructure_ internet, the network that connects things for its own sake, because it is always potentially useful to be able to send a message to a faraway place. By objective measures the internet is still growing at a considerable year-over-year pace. But is the amount of _information_ on the internet still growing? The internet took on a new life when it became a series of interconnected documents. When I write “document” here, I don’t just mean text in any specific format (although a lot of early internet documents were in fact plain text). Instead I mean document in the most abstract sense: a unit of information. Information rarely stands alone; it is always based on prior efforts to know or establish something, if only implicitly. Therefore any document owes its existence to others which came before it. The internet can be thought of as an attempt to make as many documents–information–visible and “on the map,” to make the relationship between information units explicit–and to foster the creation of new connections that would not have been otherwise created. The typical internet growth chart begins in 1990, near the time when Tim Berners-Lee’s research group implemented a version of hypertext for linking documents into a single network. In a 1999 reflection on the fast-maturing internet, Berners-Lee recounts the type of general relationship that he wanted to create with hypertext: > So long as I didn’t introduce some central link database everything would scale nicely. There would be no special nodes, no special links. Any node would be able to link to any other node. This would give the system the flexibility that was needed, and be key to a universal system. The abstract document space it implied could contain every single item of information accessible over networks–and all the structure and linkages between them. > > Hypertext would be most powerful if it could conceivably point to absolutely anything. Every node, document–whatever it was called–would be fundamentally equivalent in some way. Each would have an address by which it could be referenced. They would all exist together in the same space–the information space.1 Berners-Lee strove for a decentralized document network: everything could be linked to everything else only because there was no priority between the units. The intention to decentralize the network points to a curious feature of this model: it is a network with infinite extent (links can always be added) and no depth (documents cannot establish priority over one another, only connection). By making it easy to establish links between documents, the modern public internet became widespread at the expense of establishing its authority. To give an example, if you want to know something obscure about the city of Cleveland, Ohio, then the internet is usually the the first and primary (most common) method, and the most expedient one (because it is fast and never closed)–but only rarely does it have the final answer on any issue.2 And yes, this goes for Wikipedia , too. The informational internet started to come under strain at soon as it began to replace the authorities upon which it implicitly relied. Electronic communication has replaced authoritative knowledge with knowledge that is merely “the fastest” and the “most expedient,” and this in turn has replaced information with “information about information” (metadata). What are the signals on a social media platform–the “like,” the “view,” engagement, etc–other than a way to turn metadata into a public, gamified social signal? Information itself becomes “content,” which is really just a way of valuing the container over the thing itself. There is no guarantee over the long run that a worldwide public network continues to draw any trust or interest. It is quite possible that there continues to be a network through which Bank A can send a request for funds transfer from Bank B, but that there is nothing of use on that network to the public at large. Most or all of the indicators of activity on the internet today–number of links, visits or reactions–have no connection to its status or value as information. What I wonder is if and how long this continues. It is possible that the internet settles into a status of quasi-stable dystopia, washed over by regular waves of distracting and entertaining sideshow–maybe this can just continue forever. But it is also possible that the whole thing falls apart over time. This would be the more hopeful outcome, but it would require a painful breaking point: paranoia grows and trust wanes so badly that it becomes clear the only sane choice is abandonment, as deflated and boring as a reality without worldwide connection might look, at first. And what comes after? Who can say, but I doubt it would be a return to paperbook books and snail mail. Maybe a set of more manageable, deliberately regional networks take the place of the worldwide web; maybe what is now called information becomes so rare that a new value attaches to it, and it begins to grow back. Tags collective action web commons communication Permalink Jan 24 2024 Dilemmas to Start With in the Humanities Today ---------------------------------------------- I have come across a few different sources lately that debate the importance of the humanities. Among them: 1. Agnes Callard: “I Teach the Humanities, and I Still Don’t Know What Their Value Is” 2. The Liberating Arts: Why We Need Liberal Arts Education The institutional situation is that a lot of these subjects still draw interest from undergraduate students, especially in their first year(s), before they have to pick a major. But fewer students choose to stick with the humanities: the most recent long-term report I could find said 25 percent fewer from 2012 to 2020, although there may have been a slight swerve upward since then. The overall trends are extremely worrying for the survival of many humanistic disciplines across the entire American university system. The theories about the cause of the decline are everywhere, so prominent and repetitive that most are not even interesting to summarize. Everyone working on the inside of these departments has to decide for him or herself why the humanities are declining. A few thoughts: 1. When the argument is about the societal importance of the humanities, there may just be a mismatch between what humanistic culture contributes to collective life (a lot, I think), and what is in the short-term advantage of any single student to study and pursue. That is, there may not be enough good cases for “risking” one’s own future to study humanities, even if everyone–including those who don’t study the humanities–are better off if there is a critical mass of people who do. 2. It could also be that the humanities are as much effect as they are a cause of a healthy society. That is, the humanities don’t make people or societies good, they follow when these things _already are_ healthy and “good.” When people enjoy some stability, confidence in themselves, and sense of future continuity–it is at this point that many people choose to engage with ultimate, open-ended questions in literature, philosophy, art, etc. Or, when a culture becomes troubled, these subjects are still practiced, but they move out of institutions. This could be because the institutions contribute to the underlying problem, or because institutions like the university no longer understand open-ended inquiry as worth pursuing. Both seem to be occuring in our own time. 3. In places where the humanities are doing well and at the center of what a college does, the setting is often religious, or otherwise not invested in the critical humanities. This means places like Hillsdale College, where “Western values” and the “Western tradition” make up a fixed curriculum attached to a confident moral and political project. And usually, it’s a project with a built-in constituency. For the forseeable future, there will be a huge cultural gulf between the faculty at these schools and secular American humanities departments–to the point that people on either side will not recognize one another as a legitimate version of the humanities. I am not religious, and yet I wish there was more exploration of how the humanities didn’t have to be the critical humanities. Humanistic study appears indefinitely stuck in cul-de-sac of critical detachment: many mainstream academics recognize the problem. But it seems to me that there is a different-in-kind problem that presents itself here: if you’re doing critical work and you want to stop, it’s very hard to do that without abandoning academia entirely. To my knowledge, there are a few senior people with tenure who, say, write novels instead of criticism, but there is no way to even propose that within the formative stage of one’s career. I would love to hear counterexamples. Maybe the way out of the critical trap is to trade in some humanities departments for more art schools. 4. Finally, I worry that the humanities looks too much like a closed book today, that the humanities are still too focused on “the tradition,” antiquarianism, and old things in general. This is obviously not true of all humanistic work, including the humanistic knowledge that is most implicated in the American culture wars today. But for the humanities in their present endangered state, the real struggle is to get students to take the classes and read the books at all. In other words, it’s hard to persuade students even to be consumers of humanistic knowledge. And so it would be beyond the pale, almost unthinkable, to propose that more students _produce_ humanistic work. But as much as we need more people who have a deep sense of history, of the strangeness of other historical moments, I worry that the humanities start at a disadvantage when they are presented mostly in terms of the past. There needs to be a more expansive vision of what it means to produce humanistic work today, such that more students can see themselves in that work–regardless of their major or what they go on to do for work–and the humanities looks more like a living, ongoing, future-oriented project. Tags criticism detachment art culture Permalink Jan 5 2024 Human Switches -------------- I don’t use rideshare apps that often these days. Over the break I used the Uber app for the first time in a while. Little things had changed here and there in the UI–as they usually do with web tech–but I was surprised to see that they now offer a setting for “conversational level.” That is, you can set in advance how much your driver is supposed to talk to you. But conversation is not actually a function of the app that can be dialed up and down. It’s a thing your driver does, a service (or disservice) that for the moment, can still only be performed by the driver. You are not actually setting anything, just registering a preference that will be communicated to the driver along with your other ride information. I don’t know why this bothered me, or even made me think. Maybe I don’t use enough person-to-person apps. Let’s be honest, for any app in the gig economy, the entirety of the software platform is really a way of turning a person (“gig worker”) into a set of menus and toggle switches (“grab \[X\] food at \[X\] and bring it to \[X\] by \[X\]“). The NYTimes columnist Farhad Manjoo wrote something a few years ago about that US college admissions bribery scandal that stuck with me and seems apt here: people with enough money to be the buyers in the gig economy have become “socialized to easing every hurdle through an app.” He was talking about money (Manjoo: “who should I Venmo to fix this thing?”) but another consequence of an endless landscape of software-mediated transactions is that both parties are now obligated to relate to one another like software. As I reflect on it, I think what actually bothered me about the Uber app was just how small and incremental this “setting” is. How many more of these options will there be to tap, pulse, interrupt, and shake every imaginable extension of a person’s agency? And because the setting is basically a fake lever- there’s a real person on the other side of this software lever who still gets to choose whether to comply or not–you can program up an infinite number of them. They probably won’t have the effect you want, but it will have an effect, if only in aggregate. Tags transaction manipulation Permalink Jan 5 2024 Into the Distance ----------------- I took this photo from Interstate 77, near Fancy Gap, Virginia, looking back southeast to where I’d come from. The mountains on the horizon are Pilot Mountain to the right, with its distinctive round knob, and Hanging Rock to the left. I love the way the camera captures focus on the mountains while allowing foreground objects like the tree and the guardrail to blur. Here, like the human eye, the camera renders sharply what it cares about; detail reveals itself according to attention given, other objects become a sketch. The ridge on the left, in the photo’s middle ground, offers suspense by cutting in at a diagonal, revealing the height of the observer and threatening to close out the view. The sky, given substance by the cloud ceiling, makes a counterpoint to the textures of the ground, breaking only at the horizon to let in the colors that outline the mountains. I also love the sense of space in this image, the way perspective and distance allows objects of dissimilar size to appear to be on the same scale. It is a lightly settled landscape. A town near the lower right can be made out, contained by the trees. The mountains are large, but still bounded, by the view. The landscape reveals the layout what would otherwise be too close, too “on top of me,” to see. A sense of recognitiion: “I was _there_, I am _part of that_–that only triggers when the observer is separated from the scene, and the scene tucks into the borders of a wider earth. Tags landscapes Permalink Dec 7 2023 Seeing ------ Three pictures that I wanted to post this fall, that I never got around to: I don’t know why–I knew I liked them, and wanted to see them archived. Maybe I would find them the following season. But I also know that I liked these photos because they reminded me of an act of seeing, that the artifact stood in for how I related to something with my own eyes. The photos exist to point: to a moment of observational capacity, openness and fulfillment that is far less communicable. I’ve been thinking again about what it means to be a naturalist; one answer I’ve arrived at is that a naturalist is someone who observes uncontrolled situations for their own sake. The qualifier _uncontrolled_ does the work, for me, of a more traditional definition of nature: nature is not just that which is opposed to the human. I believe so strongly in this observational component, I am willing to bend quite a bit on my definition of nature. Streets are a fine place, as long as you look. The point is to look with such unrelenting commitment that your vision starts to get strange, to be OK with taking away (only, only!) the impression and go no further. To rest in what cannot be communicated. Tags vision looking nature naturalist Permalink Dec 5 2023 Matter and Beauty ----------------- This news in astronomy got a bit of attention in a few newspapers last week. The discovery was that a distant star system has six planets orbiting at different resonances, or rates of orbit, that are related to one another in precise ratios. Imagine one planet orbits its star at twice the rate of another planet in the same system, a third planet that orbits four times as fast (these ratios are made up), and so on. This arrangement is both beautiful to behold and mathematically harmonious. Current thinking suggests that these neat arrangments probably arose during the formation of the star system, while fusion gets underway, and dust and gas accumulate into planets. If these initial relationships still hold, it means we are looking at a system whose planetary bodies have not been disturbed over billions of years. The perfection of the system can be seen as a mechanical time capsule, a glimpse at the original creative force that first pushes stars into motion. On a related note, I’ve been returning to Spinoza’s work recently because I’m going through this book. I thought of him when I read about this concordance of ideal motion and intellectual beauty. In it, I see a phenomenon that Spinoza would find particularly pleasing. In his _Short Treatise_, Spinoza writes about the two types of _Natura naturata_, or “those modes or creatures which immediately depend on, or have been created by God:” “motion in matter, and “intellect in the thinking thing.” On matter: > With regard particularly to motion, it belongs more properly to a treatise on natural science than here, \[to show\] that it has been from all eternity, and will remain to all eternity immutable, that it is infinite in its kind… And the intellect: > As for intellect in the thinking thing, this too is a Son, product, or immediate creature of God, also created by him from all eternity, and remaining immutable to all eternity. Its sole property is to understand everything clearly and distinctly at all times. Spinoza was writing at a greater level of generality here than that of particular planetary bodies in motion or the constructs of an embodied human mind, but I still think that he would, at least aesthetically, be struck by the harmony between astronomical motion and the constructs of the intellect. The situation offers a natural opening to the idea that matter and the intellect are in rational coordination with one another: that motion achieves its perfected realization in contemplative understanding, and the special status of the intellect is confirmed in the material embodiment of what it knows. Tags philosopy physics Permalink Nov 28 2023 Innovation, Nonprofits and Cultural Priming ------------------------------------------- Given that I am not someone who specializes in this stuff, I am especially tired of thinking and writing about AI chatbots. But there are at least two thoughts in this area I’d like to see get more attention: * How the OpenAI’s _nonprofit_ status contributed to the breakthroughs it made. Over the last few weeks, since the shake-up on the board, the company’s unusual legal structure– a nonprofit controlling a for-profit corporation–has mostly been the subject of ridicule. This is a reflection of how badly the current moment has been captured by a certain type of profit-motive narrative about creative breakthroughs–at least the capture of those who are in a position to do most of the reporting on OpenAI. The consensus I read is that OpenAI’s non-profit structure has been holding it back for a while, that it was an accidental property of its naive founders. I hope, with time, that the stories move past this prejudice, and some journalist or ethnographer gets enough access to study if and how the company’s unusual corporate structure contributed to what it did. Innovation–especially profitable innovation–will always be unpredictable, but shouldn’t a non-profit environment for technical _innovation_ be taken more seriously? Was there a relaxed field here–maybe a different relationship to work, goals, and play–that nurtured the achievements that the for-profit partisans now want to take credit for? * All the ways in which ChatGPT reflects a a larger civilizational readiness, a cultural priming, to accept automated text generation. If bots like this really do maintain their status as breakthroughs once the hype has settled down, one of the more curious aspects of its origin story will be how long the basic technology was out in the open without any real mainstream reaction. This is true since at least 2020 from OpenAI, and Google reportedly had in-house chatbots with significant capabilities before that. Why did it take it so long to land, and why did it explode when it did? Is there a story here about post-pandemic mental exhaustion? Certainly there’s a story here about large numbers of people _wanting to do_–doing more of–the things that chatbots do well: sit for long periods of time in front of screens, sending chat bubbles back and forth, and write the things (e.g., code) that chatbots are trained to do well. I wonder, without the conditions that lead large numbers of educated people to sit inside in front of computers all day, if chatbots would seem so impressive. There’s also a backstory here about an algorithmic way of life, of which chatbots are just the latest, strangest chapter. Chatbots may be philosophical zombies that usurp human qualities in the body of a computer, but computers had to draw humans a little closer before that became possible. Tags computing ai Permalink Oct 25 2023 Parts of the Intellect ---------------------- Over the past year, as OpenAI’s ChatGPT has gone from a specialist tool to a worldwide cultural phenomenon, there has been one anxious question controlling the discussion: is this time different–are computers now _really_ intelligent–and what does this change about the human self-understanding? If human beings are exceptional, then it is in large part because of intelligence. It didn’t help that a computer was now considerably more likely to pass one of the most clearly defined, functional tests for artificial intelligence, the so-called “Turing test:” give a human being the chance to pass messages back and forth with a partner behind a veil; if the human cannot tell that he or she is conversing with a machine, it passes the test. It is intelligent, practically speaking. There are a lot of problems with this test. Still, the bar was raised. Furthermore, if the standard for “real” artificial intelligence is a moving target, always a few steps ahead of whatever computers are currently capable doing, then maybe the questions about artificial intelligence are hopelessly philosophical, likely to generate new pathways for analysis but impossible to answer with any closure. When I wrote above that human intelligence is an _essential_ quality of the human–of human exceptionalism–I meant it in two senses of that word: that intelligence is (1) a distinguishing quality of the human, and that (2) as a quality, it has the special status of an _essence_. The essential quality and its object are hard to separate. What is intelligence? Look to human beings, see it in action. What are human beings? _Homo sapiens_, thinking things, subjects with intelligence. What we may be seeing right now is a shift of intuitions, a breakdown of confidence that intelligence is an essentially human quality. This does not mean that artificial intelligence is like human intelligence, or that computers are (will someday be) _more_ intelligent than humans. But it does suggest that intelligence is increasingly detached from how it was previously defined: _through_ human beings.1 A new situation emerges; imagine pieces, bits, scraps of (general) intelligence circulating throughout the environment. More people may have to make constant judgments about the scope of the intelligence of various things. I cannot see into these scraps of intelligence, know what they are. Their capabilities and intentions (if they exist) are opaque to me–like those of other human beings. Maybe there is a new standard for artificial intelligence: is it _necessarily_ unknowable? Then it is intelligent. I am reminded of the debate about viruses and life: are they alive? If so, how? Are viruses alive in the same way that living things (people?) are? Here is another philosophical question that is difficult to operationalize. Viruses interface with life, need life, latch onto life and push it in new directions. One cannot help but ask the question about viruses because they are so strange; maybe what is being sought is another, comparable essence that applies to the virus. The virus, by suggesting a comparison with life, makes life seem less like an essential thing and more a definable set of processes which can be recombined in ways so strange that categorization falls apart. I wonder if something similar is happening with intelligence right now. What was once a unitary essence that attached to the human is now being decomposed into X number of parts, parts that we can see, uncover, build into new entities that display some of the qualities of intelligence, without the human. Tags intelligence ability computers defamiliarization Permalink

Updated May 1, 2024

> Right now, catch that magic moment > Do it right here and now; it means everything > > Van Halen (of course) I am fully focussed on making music. Recently I released another ambient album called “Infinity“, which is available on Bandcamp, and below is one of the pieces you can listen to. Next is making more ambient music, but also lo-fi chill for which I have recently restored my Strat — bye, bye pops, crackles and interrupted signal! It’s going to be fun. And good. Other than that I’m preparing a short, one-off acoustic show – one man and his guitar – to be held on 24 May. Wish me luck. If there’s anything else you’d like to know, or if there is something you want to tell me, you can send me a message via Bandcamp or Instagram. See ya!

Updated April 24, 2024

This is a public list of my ideas for future projects. Additional features and improvements for my existing projects and websites are also listed here. You’re always welcome to email me with feedback, or if you feel like we could work together and make any of these happen. **Last updated:** Apr. 24th 2024 * A minimal bookmark manager * A browser game that works on a Q/A basis; user submitted question/answer combinations, 1 question per calendar day * An offline version / desktop app for recept0r; should use a local DB * A “bring your own API keys” desktop / mobile version for watch3r; should use a local DB * A web graveyard for abandoned, unfinished or otherwise interrupted side projects * An Eleventy plugin that creates a `robots.txt` file based on the Dark Visitors API Done ---- * A reboot reminder bot for ActivityPub/Mastodon * An Eleventy plugin to show the git activity in the respective site’s repository * It exists already: see section “Custom Data” at postgraph.rknight.me * Refined idea: build such a custom data object from a repository’s git history * Add a sitemap to this website to make it more user-friendly for humans * Added 03/24, see /sitemap * An interface for Eleventy to retrieve reading list data from Omnivore * Added 03/24, see /reading